سعید احمدیان/ روزنامه جوان- فوتبال ایران کم مدیر پوپولیست ندارد، مدیران عوام‌گرا که با اقدامات مردم‌باور یا عوام‌گرایانه به دنبال رضایت عمومی و جلب پشتیبانی و حمایت هواداران هستند. استقلال و پرسپولیس با هواداران میلیونی و نفوذی که در سطح جامعه دارند، کم چنین مدیرانی به خود ندیده‌اند، افرادی که به جای اینکه با نحوه مدیریت، وجهه خودشان را بالا ببرند به دنبال این می‌روند که با یک تصمیم و حکم انتصاب یا یک حاشیه و جنجال که هر دو آن ریشه عوام‌گرایانه دارد، جایگاه‌شان را در بین هواداران محکم کنند، آن هم با یک رویکرد کف استادیومی، طوری که به نظر می‌رسد صندلی مدیریت یک باشگاه بزرگ را با سکو‌های هواداران دوآتشه اشتباه گرفته‌اند!
آخرین نمونه چنین مدیرانی را امروز هم در استقلال و هم در پرسپولیس می‌بینیم، مدیرانی که نه به واسطه کارنامه‌شان، بلکه با توجه به ارتباطات و لابی‌هایی که داشته‌اند، روی صندلی مدیریت سرخابی‌ها نشسته‌اند. دو مدیری که در سوابق قبلی‌شان کارنامه قابل قبولی نداشته‌اند، اما وقتی ملاک انتخاب تخصص و شایستگی نباشد با وجود عملکرد ضعیف در تیم‌های پایین‌تر، اینگونه مدیران می‌توانند در تیم‌های بزرگ‌تر هم پست بگیرند.
وقتی یک مدیر نیز خالی از تخصص باشد، رو به سمت حرکات و صحبت‌های پوپولیستی می‌آورد. در دو روز گذشته نمونه چنین اقدامات عوام‌گرایانه‌ای را هم از سوی مصطفی آجورلو و هم رضا درویش دیده‌ایم که نشان می‌دهد برای فرار از وضعیت سختی که در باشگاه با آن روبه‌رو هستند و راه‌حل مدیریتی هم برای آن ندارند با صحبت‌های عوامانه سعی در منحرف کردن افکار عمومی از ضعف‌های‌شان در حوزه اداره باشگاه دارند.
مدیران باشگاه استقلال در روز‌های اخیر به دلیل اعزام به خدمت محمدحسین مرادمند و سیاوش یزدانی، دو مدافع اصلی این تیم زیر فشار هستند و به همین خاطر انتقاد‌های زیادی به آجورلو وارد شده است که نتوانسته با توجه به جایگاهی که دارد، این مشکل را حل کند. در چنین شرایطی مدیران رو به حرکت پوپولیستی می‌آورند تا به نوعی دیگر خودشان را در دل هواداران تیم‌شان جا کنند، هرچند با یک حرکت دور از انتظار، مانند حرکتی که آجورلو، مدیرعامل استقلال شنبه شب در حاشیه نشست هم‌اندیشی با پیشکسوتان استقلال انجام داد و پیش از مصاحبه با خبرنگاران، اسفنج قرمز روی میکروفون رسانه باشگاه خبرنگاران جوان را بیرون انداخت! یک حرکت زشت و کف استادیومی که نشان داد مدیران استقلال و پرسپولیس هم می‌توانند وارد چنین کری‌خوانی‌های سخیفی با رقیب دیرینه‌شان شوند.
این در شرایطی است که یکی از آسیب‌های فضای مجازی و هواداری، چنین کری‌خوانی‌های زشت و دور از ادب است. کری‌خوانی‌هایی که مدیران باشگاه‌ها به جای اینکه با اقدامات‌شان در راستای کاهش آن حرکت کنند، آن‌ها هم وارد این بازی می‌شوند و مدیر باشگاه مانند یک هوادار دوآتیشه با حرکاتی که انجام می‌دهد، سعی می‌کند بنزین روی آتش دعوا‌های لفظی و مجازی هواداران دو تیم بریزد، آن هم با رفتاری که طرفداران چشم‌بسته استقلال با دیدن آن گل از گل‌شان می‌شکفد و مدیرعامل‌شان را روی دست می‌گیرند و آن‌سو تماشاگر تندتر شدن فضای هواداری پرسپولیس علیه استقلالی‌ها با توجه به بی‌احترامی مدیر آبی‌ها می‌شویم.
درویش، مدیرعامل پرسپولیس هم که این هفته‌ها با توجه به بدهی‌های قرمز‌ها و باز و بسته شدن پنجره نقل و انتقالات این تیم، گل‌محمدی و بازیکنان هم رابطه خوبی با او ندارند، دیروز در جلسه هم‌اندیشی با پیشکسوتان پرسپولیس درباره خصوصی‌سازی، جمله‌ای را به زبان آورد که رویکرد پوپولیستی و عوام‌گرایانه آن آشکار بود. مدیرعامل پرسپولیس مانند خیلی از بازیکنانی که پس از پیوستن به تیم‌هایی مانند پرسپولیس برای اینکه در دل هواداران خودشان را جا کنند، می‌گویند از دوران بچگی هوادار این تیم بوده‌اند، او هم در نشست صبح دیروز گفت «خیلی خوشحال است که مدیریت باشگاهی را برعهده دارد که از طفولیت طرفدارش بوده است.» هم حرکت دور شأن و زشت مدیرعامل استقلال و هم صحبت عوامانه مدیرعامل پرسپولیس نشان از حضور مدیرانی دارد که با چنین حرکت‌های پوپولیستی می‌خواهند روی کارنامه ضعیف‌شان سرپوش بگذارند.
این در شرایطی است که مدیران استقلال و پرسپولیس باید با درک جایگاهی که در آن قرار گرفته‌اند با دوری از حرکات پوپولیستی و عوامانانه مانند آن حرکتی که آجورلو انجام داد و در مقیاس کوچک‌تر صحبتی که درویش به زبان آورد با حفظ شأن این دو باشگاه، به جای بالا بردن محبوبیت‌شان با چنین مسائلی با عملکردشان و سروسامان دادن به اوضاع باشگاه، خودشان را در دل هواداران جا دهند، آن وقت است که دیگر نه آجورلو برای هورا کشیدن استقلالی‌ها نیاز دارد میکروفون قرمز‌ها را پرت کند، نه درویش برای نشان دادن پرسپولیسی بودنش بگوید از دوران طفولیت که یک نوزاد دست چپ و راست را هم تشخیص نمی‌دهد، طرفدار این تیم بوده است!
با این حال وقتی مدیران دو تیم خالی از توان مدیریتی باشند، غش کردن به سمت حرکات پوپولیستی گویا اجتناب‌ناپذیر است.