سعید احمدیان/ روزنامه جوان- یکی از انتقاد‌ها به مسعود سلطانی‌فر، وزیر سابق ورزش توجه بیش از حد و افراطی او به فوتبال بود، چه تصمیم‌هایی که به فدراسیون فوتبال تحمیل می‌کرد و چه تصمیماتی که برای دو باشگاه دولتی استقلال و پرسپولیس می‌گرفت. سفارش گزینه‌ای مانند مارک ویلموتس برای نیمکت تیم ملی که ضرر چند میلیون یورویی را به ما تحمیل کرده است، تنها یکی از دخالت‌های پرهزینه سلطانی‌فر در فوتبال بود. در استقلال و پرسپولیس هم به عنوان رئیس مجمع دو باشگاه، کم تصمیم پرهزینه برای دو تیم نگرفت.
رویکرد فوتبالی وزیر سابق سبب شده بود خیلی‌ها با در پیش گرفتن چنین روندی به وزارت ورزش عنوان وزارت فوتبال را بدهند، وزارتی که اگرچه برای کل ورزش است، اما نفر اول آن آنقدر درگیر یک رشته شده بود که بقیه ورزش‌ها امورات‌شان به سختی پیش می‌رفت. فوتبال‌زدگی وزیر سابق کار را به جایی رسانده بود که هر روز که می‌گذشت فاصله قهرمانان و مدال‌آوران منهای فوتبالی که افتخار و مدال‌های ورزش در المپیک، جهانی و آسیایی را به واسطه تلاش آن‌ها کسب کرده‌ایم با وزیر ورزش به عنوان متولی اصلی ورزش بیشتر می‌شد.
بهانه بازگویی کوتاهی از آنچه در زمان مسعود سلطانی‌فر بر ورزش گذشت،نگرانی از ادامه رویکرد فوتبال‌زده وزارت ورزش در زمان حضور حمید سجادی است. کمتر از سه ماه از حضور سجادی در وزارت ورزش می‌گذرد و یکی از مواردی که باید مورد توجه وزیر جدید قرار بگیرد، دوری از توجه افراطی به فوتبال است. فوتبال اگرچه با توجه به محبوبیتی که دارد، یکی از دغدغه‌های جدی هر وزیری است، اما به نظر می‌رسد نوع مواجهه با چنین دغدغه‌ای و ایجاد یک موازنه بین مسئولیت‌هایی که سجادی در حوزه‌های دیگر دارد یکی از اولویت‌هایی است که باید مورد توجه وزیر ورزش قرار بگیرد.
اظهارنظر‌هایی که از وزیر جدید ورزش درباره جزئی‌ترین امور دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به گوش می‌رسد، اما نشان‌دهنده این است که گویا همچنان باید شاهد رویکرد فوتبال‌زده وزارت ورزش در دوره جدید باشیم، به خصوص که یکی از دغدغه‌های جدی این روز‌های وزارت ورزش که فشار سنگینی را روی سجادی وارد کرده، مشخص نبودن اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل باشگاه دولتی پرسپولیس است که به قول بیژن ذوالفقارنسب مشاور وزیر ورزش، روزانه ۱۸ ساعت وقت وزیر را گرفته است! بدیهی است که وزیر ورزش به عنوان رئیس مجمع دو باشگاه استقلال و پرسپولیس باید در این حوزه با توجه به مسئولیت‌هایی که دارد اقدام کند، اما این نباید باعث شود ورزش‌های دیگر در حاشیه قرار بگیرند و همچنان شاهد آن باشیم که فوتبال در صدر توجهات وزارت ورزش قرار دارد.
دو باشگاه دولتی استقلال و پرسپولیس آنقدر حاشیه و کار دارند که محمدرضا داورزنی در زمانی که معاون قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش بود، گفته بود این دو باشگاه هر کدام یک وزارت جداگانه می‌خواهند. با توجه به حجم بالای کار این دو باشگاه دولتی و مسئولیت‌هایی که در رابطه با این دو تیم وجود دارد، اگر سجادی به جای ۱۸ ساعت، تمام ۲۴ ساعت روز هم برای رتق و فتق کار‌های این دو باشگاه بگذارد، باز هم وقت کم می‌آورد. از این رو با چنین حجم سنگینی از مسئولیت‌ها، باید وزیر جدید ورزش برخلاف امروز از دخالت و مورد توجه قرار دادن جزئی‌ترین امور پرهیز کند و با انتخاب هیئت مدیره، وقت و زمانش را برای مسئولیت‌های مهم‌تری که در قبال ورزش کشور دارد اختصاص دهد.
سجادی که خود یکی از قهرمانان منهای فوتبالی است، به خوبی از مشکلات آن‌ها آگاه است و این امیدواری وجود دارد که با حضور او، ورزش‌های مدال‌آور از سایه مظلومیتی که در دوران وزیر سابق داشته‌اند خارج شوند و به اندازه افتخاراتی که دارند مورد توجه و حمایت قرار گیرند. سال آینده بازی‌های آسیایی هانگژو را پیش‌رو داریم و کمتر از سه سال دیگر هم المپیک پیش‌روی ورزش ایران است، دو رقابت مهم که قطعاً در اولویت‌های وزارت ورزش قرار گرفته‌اند و باید تمرکز سجادی روی این رقابت‌ها و همچنین دیگر اولویت‌ها مانند توجه به ورزش پایه و همگانی و مشکلات معیشتی و شغلی قهرمانان باشد.
با وجود چنین اولویت‌هایی، توجه افراطی به فوتبال و غش کردن وزیر ورزش به سمت این رشته پرطرفدار، سجادی را هم مانند سلطانی‌فر به وزیری تبدیل خواهد که کمتر محبوبیتی در بین منهای فوتبالی‌ها خواهد داشت و فاصله‌ای که امروز بین قهرمانان و وزارت ورزش وجود دارد بیشتر از قبل خواهد شد، زنگ خطری که باید از سوی وزیر ورزش جدی گرفته شود.