در حالی در فوتبال جهان شیوع کرونا بودجه اکثر باشگاه ها را کاهش داده که در ایران در سایه اهمال سازمان بازرسی، باشگاه های دولتی با توجه به استفاده از بودجه عمومی کشور، قرارداد بازیکنان را چند برابر کرده اند تا دست شان بیشتر از گذشته در جیب مردم باشد.
حضور پرسپولیس در فینال آسیا و قهرمانی یا نایب قهرمانی شاگردان یحیی گل محمدی، یک معجزه از دل سیستم آماتوری است که با تمام ضعفهای مدیریتی با تکیه بر توان فنی مربیان و بازیکنان رخ داده و مدیران فوتبال با توجه به سوء مدیریت هایشان،کمتر سهمی در آن دارند.
اگر چه ورزش ایران از داشتن منابع عظیم مالی مانند قطریها بیبهره است، اما با استفاده از مدیران متخصص و آیندهنگر با وجود بودجه اندک در مقایسه با کشورهایی مانند قطر، میتوان دست به کارهای بزرگتری نسبت به فعالیتهایی که در حال حاضر صورت میگیرد، زد.
در حالی بحث خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس داغ است که توجه به صلاحیت مدیریتی و مالی مالکان جدید باید اهمیت ویژه ای داشته باشد تا اتفاقاتی که در تیم خصوصی تراکتور رخ میدهد برای سرخابی ها تکرار نشود، تیمی که در 2 سال 7 مربی و 9 مدیرعامل تغییر داده است.
در حالی المپیکیهای تیراندازی در اردو از جیب هزینه میکنند که برخی دیگر عزیزکرده مسئولان هستند تا جایی که اگر کرونا نبود، اردوهای خارجیشان به راه بود و حتی برای درمان سادهای مانند خار پاشنه با وجود شرایط سخت اقتصادی به خارج اعزام میشوند!
در شرایطی که مسعود سلطانیفر طبق قوانین فیفا از مجمع فدراسیون فوتبال کنار رفته، مهدی علی نژاد معاون وزیر برای خوشامد مسئول بالا دستی در صحبت هایی اغراق آمیز از ازخودگذشتگی وزیری حرف می زند که چاره دیگری نداشته است.
در حالی معاون وزیر ورزش فعالیتهای فرهنگی را خوب ارزیابی میکند که کمتر برنامه کوتاهمدت یا بلندمدتی برای توسعه فرهنگی و اخلاقی جامعه ورزش تبیین و اجرایی شده و همه چیز در نصب بنر و برگزاری گردهماییهای تهی از آموزش خلاصه شده است.
کدام مدیر باشگاه را سراغ دارید که بازیکن یا مربیاش را به دلیل رفتاری خارج از چارچوب و قواعد اخلاقی جریمه یا توبیخ کند، کوتاهی ای که سبب شده فحش و توهین در فوتبال تبدیل به نقل و نبات شود و پس از شکست، چشمها بسته و دهان باز شود!
با مدیران سودجو و دلالمسلکی که با هزینههای هنگفت از بودجه دولت و بیتالمال، سفره دلالها را بزرگتر کردهاند، برخوردی عبرتآموز صورت گیرد تا مانند امروز سرپرست باشگاه استقلال اعتراف نکند که مدیر قبلی قرارداد یک بازیکن نیمکتنشین را هفت برابر کرده است.
زیادهخواهی امروز فوتبالیست ها خروجی سیستم مدیریتی کوتاهقامت و دولتی فوتبال است که به هر ساز جماعت فوتبالی رقصیده تا یکی از آنها مانند شجاع خلیل زاده، امروز قرارداد ۲ میلیاردی و درآمد ماهانه ۱۶۶ میلیونی را هیچ بداند.
هزینه سالانه هزار میلیاردی دولت برای فوتبال باشگاهی در شرایطی است که این پول به جای هزینه در جهت بالا بردن کیفیت و ساختار باشگاه، به جیب مدیران، مربیان، بازیکنان و دلالانی میرود که چند برابر ارزش واقعیشان در طول سال دریافتی دارند.
با پرداخت بدهی شفر و برانکو در شرایطی در روزهای آینده پنجره نقل و انتقالات استقلال و پرسپولیس باز می شود که با توجه به عدم برخورد با مدیران متخلف دو تیم، بسته شدن پنجره نقل و انتقالات و محرومیت دوباره سرخابی ها در آینده نزدیک دور از انتظار نیست.
در روزهايي که سفره مردم هر روز کوچکتر مي شود، برخي فوتبالي ها مانند علي پروين بدون اينکه دغدغه مشکلات اقتصادي کشور را داشته باشند، در مجلس پيشنهاد اختصاص بودجه 600 ميلياردي از بيت المال را براي استقلال و پرسپوليس مطرح مي کنند!
اهمال مدیران سرخابی ها و عدم نظارت وزارت ورزش و حساب کشی از مدیران دو تیم سبب شده تا نداشتن شفافیت و انضباط مالی به گفته معاون سازمان خصوصی سازی، روند واگذاری استقلال و پرسپولیس را کند کند.
نمیشود فدراسیونی مانند پزشکی ورزشی از یکسو برای خوشامد برخی قهرمانان مانند حدادی که از آخرین افتخار جهانی و المپیکیشان سالها میگذرد، بخش زیادی از بودجه خود را خرج کند اما وقتی نوبت دیگر ورزشکاران میرسد، اعلام کند که پولی در بساط دارد.