متولیان ورزش میتوانند با برگزاری جلسات مستمر بین پیشکسوتان و ورزشکاران زمینهای را فراهم کنند که نسل جدید علاوه بر آشنایی با پیشکسوتان، با استفاده از تجربه قهرمانان دیروز بتواند در مسابقات جهانی، المپیک و آسیایی موفقتر عمل کند.
در حالي رئيس کميته ملي المپيک معتقد است که با بنر و شعار نمي توان در رشته هاي پر مدال کار کرد که اگر در توسعه رشتههای پرمدال کم کاري صورت گرفته، یکی از سازمانهایی که بايد در این باره پاسخگو باشد، کمیته ملی المپیک است.
در فوتبال کشورمان و در فدراسيوني که عنوان پوشالي پنج ستاره را به خودش چسبانده، برنامه مدوني براي حمايت از تيمهاي ملي ردههاي پايه ديده نميشود و هميشه کمترين توجه و بودجهها سهم اين تيمها بوده است
ورزش ایران از بیتوجهی به رشتههای پرمدال رنج میبرد و رشتههایی که در بازیهای المپیک و آسیایی میتوانند کشورمان را صاحب مدالهای رنگارنگ کنند، همواره در برنامهریزی متولیان ورزش در حاشیه بوده اند و مورد توجه جدی نبودهاند.
فوتبال به يک رنسانس مديريتي احتياج دارد تا با خارج شدن مسئوليت این رشته ورزشی از دست نامدیران، این رشته پرطرفدار دیگر شاهد رقم خوردن قراردادهای ترکمانچایی مانند قرارداد ویلموتس و دیگر سوءمدیریتها نباشد.
فرار از پاسخگويي و توهين مديران فدراسيون فوتبال به رسانه ها خروجي بي تفاوتي و اهمال نهادهاي قضايي در برخورد با تخلفات و فساد مسئولان اين فدراسيون است که آنها را وقيح تر کرده است.
مهار زیادهخواهی فوتبالیستها و جلوگیری از سوء استفاده از ممنوعیت جذب بازیکن خارجی، تنها به دست مدیران سالم میسر است، مدیرانی که برای ریال به ریالی که از بیتالمال در باشگاهشان هزینه میکنند، دغدغه داشته باشند و نسبت به حیف و میلها بیتفاوت نباشند.
ورزش کشور از نگاه شعاری و آماری به ورزش همگانی ضربه میخورد و خروج از این وضعیت و احیای ورزش همگانی به یک اراده جدی و تدوين برنامه توسعه همراه با نظارت و تخصیص بودجه کافی نیاز دارد.
اگر وزارت ورزش مدعی «اقدامات جدی» و قائل به «شفافسازی» در زمينه فساد است، نام مدیران استقلال و پرسپوليس که به واسطه تخلفاتشان بازخواست و دادگاهی شدهاند، اعلام کند تا صداقتش در برخورد با فساد در فوتبال ثابت شود!
در ورزش کشورمان اهداف بلندمدت محلی از اعراب ندارد و اکثر مدیرانی که سر کار میآیند تنها به برنامهریزی برای برنامههای روتین و روزانه اکتفا میکنند و این روند سبب میشود تا به گفته دبير، فدراسيون کشتي يک برگ برنامه هم در 50 سال اخير ندارد.
عملي نشدن وعده ها علاوه بر اینکه وجهه مسئولان را در جامعه ورزش خدشهدار میکند، برای یک قهرمان و مدالآور که با تمام سختیها پرچم کشورمان را در مسابقات بینالمللی بالای سر برده، دلسردکننده است.
دولتی ها و فدراسیون فوتبال باید با عبور از تساهل و بیتفاوتی که در سالهای اخیر نسبت به هزینهکردهای باشگاهها داشتهاند، علاوه بر برخورد با تخلفات، قوانین سختگیرانهای را برای افزایش نیافتن بدهی وضع و بر اجرای آن نیز نظارت کنند.
با خصوصی سازی سرخابی ها، وزیر ورزش هم می تواند روی مسئولیت اصلی اش در ورزش که برنامه ریزی برای ورزش قهرمانی و همگانی است، تمرکز کند تا دیگر مانند امروز نه قهرمانان و مدال آوران المپیکی از وزیر ورزش دلخور باشند نه منتقدان، سلطانی فر را وزیر فوتبال بنامند!
نهادهای نظارتی و قضایی با برخورد با متهمان فساد در فوتبال اجازه ندهند تا مدیرانی مانند کفاشیان با وجود عملکرد پرحرف و حدیثشان،این روزها شنل یک مدیر سالم و موفق را بر دوش بیندازند و زمینه را برای بازگشت دوباره به صندلی اشتباهیشان فراهم کنند.
والیبال به مربیای احتیاج دارد که علاوه بر دانش فنی بالا برای موفقیت، از اقتدار کافی هم برای مدیریت ملیپوشان برخوردار باشد تا والیبال ایران که بخش زیادی از ناکامیهایش در سالهای اخیر به واسطه بازیکنسالاری بوده است، دوباره در یک مسیر صعودی قرار بگیرد.