سعید احمدیان/ خبرگزاری ایرنا- سالنهای نشست خبری ورزشگاههای فوتبال کشورمان، وقتی یک مربی بازنده روبهروی خبرنگاران مینشیند، در خیلی از مواقع شاهد توجیه شکست و انداختن باخت به گردن این و آن است. از توجیه شکست با سوت اشتباه داوری که دیگر تبدیل به یک عادت برای خیلی از مربیان شده تا انداختن شکست به گردن آب و هوا و چمن خراب و زیرساختهای استادیومها.
در هفته ششم لیگ برتر اما این بار یک اتفاق قابل تامل افتاد که کمتر در فوتبال ایران ثبت شده و محدود مربیانی هستند که سعی میکنند وقتی تیمشان شکست میخورد رفتار متفاوتی داشته باشند و همرنگ سایر مربیانی که رو به توجیه و بهانه میآورند، نشوند.
فجرشهید سپاسی پنجشنبه شب در هفته ششم لیگ برتر در ورزشگاه خانگی یعنی پارس شیراز، در حالی که یک بر صفر پیش افتاده بود، در پایان با نتیجه ۲ بر یک مغلوب استقلال خوزستان شد. این اولین شکست فجر با سرمربی جوانش یعنی پیروز قربانی در فصل جدید و بازگشت دوبارهشان به لیگ برتر بود.
قربانی با وجود این شکست که اولین باخت این تیم بود و در خانه هم رقم خورده بود، در نشست خبری پس از پایان مسابقه، رفتار متفاوتی نسبت به خیلی از مربیانی که تیمشان بازنده میشوند، داشت. قربانی پس از این شکست نه رو به توجیه آورد و نه به دنبال بهانهای بود که این شکست را به دیگران حواله بدهد.
صحبتهای پیروز قربانی در نشست خبری/ فیلم Download
او در سالن نشست خبری ورزشگاه پارس شیراز با قبول اینکه در این شکست، مقصر اصلی خودش بوده است، مسئولیت آن را به برعهده گرفت:«وظیفه من بهانه آوردن نیست، تیم بد بود. با هر شرایطی(عدم حضور تماشاگران، اشتباه VAR و ...) نباید این نتیجه رقم میخوردبه تیم استقلال خوزستان تبریک میگویم و از آنها عذرخواهی میکنم که دست کم گرفتیمشان. بر اساس همین دست کم گرفتن که از جانب من صورت گرفت طبیعتاً تحلیل نادرست، استراتژی غلط، ارنج غلط و همه اینها دست به دست هم داد تا متاسفانه تیم فجر بازنده بازی شود. هرچیزی یک دلیلی دارد و اینکه بخواهم به این و آن گیر بدهم و باخت را گردن کسی بیندازم خیلی راحت است ولی وقتی یک تیم خوب بازی نمیکند مربی مقصر است.»
اگر چه نمیشود نقش برخی سوتهای داوری و شرایط سخت زمین را نادیده گرفت اما به قول معروف همه مربیان و تیمها هم با این پیشفرض وارد زمین بازی میشود، اینکه ممکن است داوری اشتباه کند و او با وجود استفاده از کمکداور ویدئویی جایزالخطاست، اینکه چمن زمین مسابقه در همه ورزشگاهها مخمل نیست و ممکن است در برخی زمینهای با توجه به شرایطی که کشور دارد، روی چمن خوبی بازی نکنند. به همین خاطر مربیان با علم به چنین مشکلات و چالشهای احتمالی که در یک مسابقه ممکن است با آن روبرو شوند، آمادگی لازم را باید داشته باشند. در چنین شرایطی در مواجهه با یک شکست، کمتر مربی یا بازیکنی میتواند خودش را به ندانستن بزند و با بهانه قراردادن شرایطی که از آن آگاه است، باخت را گردن نگیرد.

البته در برخی مواقع یک اشتباه تاثیرگذار ممکن است، نتیجه بازی را برگرداند اما شاهد هستیم که در اکثر مسابقات، برخی مربیان با چنین حربههایی به دنبال رفع مسئولیت از خودشان هستند. زیاد پیش آمده است که سالن نشست خبری مربیان بازنده در خیلی از مواقع تبدیل به یک توپخانه علیه کل فوتبال ایران شود، به طوری که انگار همه دست به دست هم دادهاند تا این تیم شکست بخورد، بدون اینکه مربی مقصر باشد.
چنین مربیانی که فوتبال ایران هم کم از آنها دارد، با اتهامات و صحبتهای جنجالی که علیه عوامل خارج از تیم مانند داور، فدراسیون فوتبال و چمن مطرح میکنند، فوتبال ایران را وارد حاشیههای زیادی میکنند و با چنین ترفندهایی، بحران تیمشان پس از یک شکست را به کل فوتبال ایران میکشانند.
در چنین شرایطی باید قدر مربیانی مانند قربانی را دانست و امیدوار بود که نسل چنین مربیانی در فوتبال ایران تکثیر شود، مربیانی که پس از شکست دنبال بهانه و توجیه نیستند و شجاعت قبول اشتباه را دارند. این شجاعت و رو راستی گمشده منش و رفتار برخی از مربیان باشگاههای لیگ برتری فوتبال است که گاهی اوقات به خاطر توجیه یک شکست، کل فوتبال را به منجلاب میکشانند تا از خودشان رفع اتهام کنند.