سعید احمدیان/ شماره 29 ماهنامه نگین شرق- انتخابات که می شود خیلی ها از گوشه و کنار خودشان را به قاین می رسانند و برای مردم از رفتن به مجلس و خدمتگزاری به شهرشان می گویند، نام شان تا قبل از انتخابات شاید به گوش کمتر کسی در قاینات خورده و تازه تنها چند ماه به انتخابات سیلی از مدیران خدمتگزار به سوی قاین روانه می شود.
مسابقه خدمت به منطقه راه می افتد و هر کاندیدا خودش را خدمتگزارتر از بقیه می داند و برای رسیدن به صندلی سبز مجلس چه وعده هایی که برای باز کردن گره های مردم قاینات نمی دهند. در روزهای انتخابات شاید بیشتر از هر زمانی یک سوال مهم و اساسی برای مردم پیش بیاید که وقتی شهر این همه مدیر درجه یک و صاحب نفوذ دارد چرا همچنان گرفتار مشکلات ساده و پیش پا افتاده است. اگر هدف خدمتگزاری است که تنها راه آن رفتن به مجلس نیست به خصوص که از میان 10 نامزدی که روز اول اسفند در انتخابات مجلس در قاین نامزد شده بودند، تنها یک نفر توانست با رای اکثریت به بهارستان برود.
می ماند 9 کاندیدای دیگر که زمان انتخابات نامشان سر زبان ها افتاده است. حالا در شرایطی که دو ماه و نیم از انتخابات می گذرد، کمتر کسی از بقیه نامزدها خبر دارد و گویا این بی خبری شاید تا 4 سال دیگر و چند ماه مانده به انتخابات ادامه داشته باشد. با این حال اگر دیگر نامزدهای انتخابات مجلس در قاین قصد و نیت شان خدمتگزاری است، حالا که هر به دلیلی نتوانسته اند رای مردم را بگیرند، راه خدمتگزاری و قدم برداشتن برای توسعه زادگاهشان که برای آنها بسته نشده و در بیرون از مجلس هم می توان به این مردم خدمت کرد، به خصوص که با نفوذ و سابقه ای که این نامزدها دارند، اگر بخواهند می توانند قدم های بزرگی برای قاین بردارند. حال این گوی و این میدان تا مردم قضاوت کنند که هدف خدمتگزاری بوده است یا تنها رسیدن به صندلی مجلس!